Niedotykalskie i kapryśne, czyli rośliny trudne w hodowli.

Większość poradników ogrodniczych doradza jakie rośliny kupić, aby nie było nam zbyt trudno. To dobre dla początkujących i zapracowanych. Prawdziwym wyzwaniem ogrodniczym są rośliny tak samo piękne jak i trudne w hodowli.

Dla prawdziwych florystycznych twardzieli nie ma jednak żadnych przeszkód, gdy chcą mieć w swojej kolekcji okaz niezwykły.

Poskramianie doniczkowej złośnicy.

Numerem jeden w rankingu Księżniczek na Ziarnku Grochu jest alokazja, czyli zakleśń. Natura ją stworzyła chyba po to, aby testować wytrzymałość i hartować cierpliwość hodowców.

Alokazja wymaga stanowiska słonecznego, ale z rozproszonym światłem., czyli parapety od strony nasłonecznionej odpadają.

Nie toleruje wahań temperatury – 21 stopni to jest optimum dla tej piękności. Podlewać należy ostrożnie, ale często. Codzienne zraszanie przegotowaną i ostudzoną do 21 stopni wodą. Ścieranie kurzu z liści należy wykonywać miękką ściereczką i bardzo ostrożnie – alokazja jest z tych niedotykalskich.

Jeśli alokazję damy w prezencie początkującemu hodowcy to prawdopodobnie będzie on mieć w swoim życiu tylko dwa kwiaty – pierwszy i ostatni.

Jeśli młody florysta przetrwa alokazyjną próbę wody i ognia – każdy następny kwiat to dla niego będzie bułka z masłem!

Rośliny, przy których nuda niegroźna…

Do ekstremalnie trudnych eksperymentów hodowlanych, poza wyżej opisaną alokazją, należą na pewno:

Azalia indyjska

Cudowna roślina kwitnąca, która potrafi człowiekowi podnieść ciśnienie do niebezpiecznych wartości! Nie lubi przeciągów, ale w domu jest dla niej za gorąco – najlepiej się czuje w temperaturze 13 stopni. Latem powinna stać na tarasie w miejscu osłoniętym od wiatru, a zimą idealnym rozwiązaniem byłby ogród zimowy lub oranżeria. Lubi powietrze wilgotne i bardzo źle znosi przesuszanie. Podlewać należy ją co dwa dni wodą miękką i często zraszać, a w okresie kwitnienia często zasilać.

Azalia przegrzana, stojąca w suchym powietrzu rozbierze się – zrzuci wszystkie liście!

Krossandra

Pochodzi z tropików i nasz klimat jest dla niej zabójczy – hoduje się ją wyłącznie we wnętrzach. Powodem dla których hodowcy się porywają na krossandrę są jej nieziemskie kwiaty. Wszystko w nich jest zachwycające: kształt, kolor, wielkość.

Ale, ale… To nie takie proste. Zanim doprowadzimy krosandrę do kwitnienia, to ona nas doprowadzić może do szaleństwa! Musi mieć towarzystwo – bez innych roślin będzie słaba i może nie zakwitnąć. Jej towarzyskość może wynikać z faktu, że wzorem wielu innych gatunków krossandra jest wampirem czerpiącym energię z innych organizmów żywych. Musi mieć wciąż wilgotne podłoże, ale nie wolno jej zalać. Zraszanie wskazane nawet kilka razy dziennie. Stanowisko raczej w półcieniu. W suchym powietrzu ogrzanym kaloryferami roślina zrzuci zawiązki kwiatów. Bardzo często pada ofiarą szkodników, głównie przędziorków.

Roślin z którymi przyjaźń jest z tych bardziej szorstkich jest znacznie więcej. Ale próbować zawsze można i warto.

Aby nie popaść w przygnębienie na widok marniejącej roślinki zawsze możemy cieszyć się pięknem doniczki. Poświęćmy ich doborowi więcej starań – jak nam się kwiat nie uda, to doniczka nadal będzie zdobić nasze mieszkanie!